ASSISEN. Ali Alhaj Mahmoud veroordeeld tot 30 jaar cel voor dodelijke gijzeling van Daniel (9): “Hij was volstrekt kansloos” (Binnenland)

Na een beraad van drie uur heeft de Antwerpse assisenjury Ali Alhaj Mahmoud dinsdag veroordeeld tot een celstraf van dertig jaar voor de dodelijke gijzeling van 9-jarige Daniel. De vijf jaar terbeschikkingstelling die het openbaar ministerie had gevorderd, werd niet opgelegd. Ali is als enige veroordeeld voor de dood van de jongen in het asielcentrum van Broechem nadat medebeschuldigde Fahmi A.A. maandagavond laat werd vrijgesproken, tot grote woede van de ouders van Daniel die herhaaldelijk hun verdriet uitschreeuwden.

De jury aanvaardde zijn jonge leeftijd als verzachtende omstandigheid, net zoals zijn jeugd in het vluchtelingenkamp in Libanon waar ‘geweld alom aanwezig was’ en waar de agressie van de vader het gezin tekende. “Ali Alhaj Mahmoud pleegde uitermate zwaarwichtige feiten. Hij gijzelde een kind van negen jaar met de dood tot gevolg met het oog op gemakkelijk geldgewin. Het negenjarige slachtoffer was volstrekt kansloos. Ali heeft onnoemlijk leed veroorzaakt aan de moeder, de vader, de tante en de nonkel van Daniel”, motiveerde de jury het arrest.

De jury zag geen reden om bijkomend de terbeschikkingstelling van de strafuitvoeringsrechtbank van vijf jaar op te leggen. “U werd veroordeeld voor een zware straf. Het waren dan ook uitermate zware feiten. Ik kan u alleen maar aanraden om de tijd die u in de gevangenis doorbrengt aan uzelf te werken”, zei voorzitter Alexandra Van Kelst nog tegen Ali.

Geen duidelijkheid voor de familie

Na de vrijspraak van Fahmi maandagavond laat, stond Ali Alhaj Mahmoud dinsdag nog als enige terecht in de zaak van de fatale gijzeling van de Libanees-Palestijnse Daniel in het asielcentrum van Broechem in april 2019. Zowel de mama en tante van Daniel als de papa en de nonkel van de jongen waren ’s nachts zwaar aangeslagen na de uitspraak, maar ze zaten wel weer in de zaal toen de debatten over de strafmaat dinsdagochtend begonnen.

Advocaat-generaal Hildegard Penne verwees subtiel naar de verrassende uitspraak van de jury. “Het is de afgelopen dagen heel intens geweest en het proces heeft al lang geduurd. Er is voor de familie van Daniel geen duidelijkheid gekomen over de feiten en ik denk dat dat zeer verwarrend is. De familie zal nog meer vragen hebben dan ervoor. De juridische waarheid is niet noodzakelijk de echte waarheid en dat is wel wat de nabestaanden willen weten”, zei ze in het requisitoir over de straf. “Ali heeft deels bekentenissen afgelegd, maar nooit volledige duidelijkheid gegeven over hoe Daniel om het leven kwam. Ik zie een begin van schuldinzicht, maar beschouw dat niet als verzachtende omstandigheid.”

De advocaat-generaal noemde de feiten bijzonder ernstig. “De gemiddelde leeftijd voor een man is 80 jaar. Ali heeft Daniel 71 jaar van zijn leven ontnomen. Hij heeft hem de kans ontnomen om verliefd te worden, om te trouwen, om kinderen en kleinkinderen te krijgen. Ook de ouders van Daniel zijn voor het leven getekend. Als je kind vermoord wordt, is dat het ergste wat een ouder kan overkomen.” Principieel vorderde Hildegard Penne geen levenslang. “Dat is de zwaarste straf die bestemd is voor psychopaten, voor moordenaars als Dutroux of de plegers van de aanslagen in Zaventem. Maar ik vind wel dat de maatschappij tegen Ali beschermd moet worden. Daarom vorder ik dertig jaar cel en vijf jaar terbeschikkingstelling van de strafuitvoeringsrechtbank. Ik geef Ali daarmee nog een kans. Een kans die Daniel niet gekregen heeft. Ali zal hard aan zichzelf moeten werken om opnieuw een plaats in de samenleving te verdienen.”

De asielaanvraag van Ali werd afgewezen, omdat hij in Spanje al geregistreerd werd als asielzoeker, maar hij zal zijn straf wel uitzitten in België. “Er is geen verdrag tussen België en Libanon op dat gebied, dus de kans dat hij in Libanon zijn straf zou kunnen uitzitten, is onbestaande”, lichtte de advocaat-generaal nog toe.

Advocaat: “Ali is geen koelbloedige moordenaar”

Advocaat Koen De Backer zag meer dan één verzachtende omstandigheid voor zijn cliënt. “Het verhaal van Ali is niet de volledige waarheid, maar hij is tien dagen na de feiten wel overgegaan tot bekentenissen. Hij heeft een deel van zijn verantwoordelijkheid genomen in een cultuur waarin dat geen evidentie is”, pleitte hij. “Er is hier gezegd dat hij een goede jeugd heeft gehad, maar dit is niet wat een modaal Vlaams gezin als een goede jeugd beschouwt. Hij groeide op in een vluchtelingenkamp waar de situatie onveilig was, waar wapens een deel waren van de outfit van heel wat bewoners. Hij heeft als kind geleerd dat geweld oké is. Zijn vader schoot in de richting van de kinderen als vorm van opvoeding en drugs waren standaard in het kamp, om te ontsnappen aan de werkelijkheid.”

Ali moest van zijn ouders naar België vertrekken, maar strandde eerst in Spanje en kreeg omwille van de Dublin-verdragen geen asiel in ons land omdat zijn vingerafdrukken al in Spanje waren genomen. Koen De Backer: “Ali had niemand, hij zat in het vagevuur van de Dublinakkoorden. Hij was verstoten uit de maatschappij en gedegradeerd als mens. Hij heeft hier geen netwerk, geen vrienden, hij heeft alleen zijn broer. Wat Ali deed is verschrikkelijk en hij heeft bijsturing nodig, maar Ali is geen koelbloedige moordenaar.”

Koen De Backer zei de jury dat Ali nergens naartoe kan. “Hij is stateloos. Als Ali naar Libanon gaat, wacht hem daar de doodstraf want in Libanon wordt die nog uitgevoerd. Ik zie geen oplossing voor hem, geen enkel land zal hem rechten geven. Ook België gaat een veroordeelde geen asiel geven. Geef Ali een straf waarvan u vindt dat hij die verdient. Het maakt de maatschappij niet beter om Ali dertig jaar in de gevangenis te steken, het maakt het verdriet van de nabestaanden ook niet kleiner. Ali heeft wel degelijk spijt van wat hij gedaan heeft. Toon hem dat onze maatschappij oog heeft voor verstotelingen. Geef hem een perspectief.”

Ali kreeg nog het laatste woord. “Ik heb heel veel spijt, maar ik heb Daniel niet vermoord”, zei hij. De vader van Daniel sprong op en riep in het Arabisch tegen de jury: “Jullie hebben Fahmi vrijgelaten terwijl hij de moordenaar is. België is geen rechtvaardige staat. Daniel komt uit een goed gezin, hij verdient rechtvaardigheid.” Beide ouders zeiden in de wandelgangen tegen de aanwezige televisieploegen dat ze een nieuw onderzoek willen. “Anders worden er nog meer kinderen vermoord.”